tag:blogger.com,1999:blog-16918190863465511702024-03-13T19:12:46.813-07:00Gestalt in OntwikkelingArjen Hart onderzoekt thema's vanuit gestaltperspectief. Gestalt in ontwikkelinghttp://www.blogger.com/profile/01572894196160421198noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-1691819086346551170.post-64992889911931056172016-08-01T01:48:00.000-07:002016-08-03T03:10:58.567-07:00De Waarde van Woede<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #0b5394;">Enkele weken geleden zond HUMAN een deel uit de serie Dus Ik Ben….. (HUMAN) ( </span><a href="http://www.npo.nl/dus-ik-ben-woedend/12-06-2016/VPWON_1251319">http://www.npo.nl/dus-ik-ben-woedend/12-06-2016/VPWON_1251319</a> )<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a>
<o:p></o:p></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #0b5394;">Stine Jensen, de presentator onderzoekt tijdens deze uitzending hoe wij
met woede omgaan. </span><span style="color: #0b5394;">Ik merk tijdens het kijken dat ik geboeid raak door dit onderwerp en ontstaat het idee voor een </span><span style="color: #0b5394;">blog</span><span style="color: #0b5394;">.</span><br />
<span style="color: #0b5394;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://2.bp.blogspot.com/-9hpSu1rVCo0/V5dtrreMnhI/AAAAAAAAA_8/aUX-JWZj8xYIiAfN-UXuVYTZprVyNhSVgCLcB/s1600/flamencodanseres.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://2.bp.blogspot.com/-9hpSu1rVCo0/V5dtrreMnhI/AAAAAAAAA_8/aUX-JWZj8xYIiAfN-UXuVYTZprVyNhSVgCLcB/s1600/flamencodanseres.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #0b5394;">Flamencodans: gekanaliseerde woede..</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: #0b5394;">Stine constateert terecht dat woede in onze samenleving tegenwoordig alom
aanwezig is gezien bv de vele scheldpartijen op twitter en dat er maar heel
weinig nodig is om deze te doen ontvlammen. Zomaar je woede uiten, lijkt steeds vanzelfsprekender te worden. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span style="color: #0b5394;">Ik denk terug aan mijn
kinderjaren waarin ik als driftkikkertje nog een ongeremde woede liet zien. </span></i><i><span style="color: #0b5394;">Mijn oudere broer wist regelmatig
het bloed onder mijn nagels vandaan te halen en dan gebeurde het: Was ik
normaal best wel </span></i><i><span style="color: #0b5394;">bang voor hem, nu ontplofte ik en ging hem met alles wat
binnen handbereik was te lijf. Op zo’n moment bèn ik dan totaal mijn woede en nergens
bang voor. Ik voel mij dan enorm sterk! </span></i><i><span style="color: #0b5394;">Mijn broer, eerst oppermachtig,
wordt opeens onzeker en zet het op </span></i><i><span style="color: #0b5394;">een lopen! Ik achter hem aan; dit keer
gewapend met een stuk wasmachine slang van stevig rubber, uitstekend geschikt
voor het doel waar ik het voor wil gebruiken: Ik ga hem afrossen en vermoorden. </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span style="color: #0b5394;">Mijn driftbuien worden mij niet
in dank afgenomen en ik krijg van mijn ouders te verstaan dat dit niet mag en
dat het zeer verwerpelijk gedrag is. In de jaren die volgen leer ik dit dan ook
af en wordt een ogenschijnlijk brave jongeman maar met mijn eigen smeulende
vuurtjes. </span></i><i><span style="color: #0b5394;">En nu is het voor mij </span></i><i><span style="color: #0b5394;">niet meer </span></i><i><span style="color: #0b5394;">zo vanzelfsprekend om die woede te uiten; in plaats daarvan neig ik soms nog wel eens naar cynisme wat eerder een uiting van onmacht is. Met weemoed denk ik daarom wel eens terug aan dat driftkikkertje van vroeger....</span></i><br />
<br />
<span style="color: #0b5394;">Stine Jensen neemt in deze uitzending deel aan een onderzoek van de Vrije Universiteit van Amsterdam; het 'trade anger’ onderzoek. Er wordt onderzocht hoe kort haar lontje is en in welke mate zij haar boosheid uit. Het blijft mij totaal onduidelijk wat men nu eigenlijk wil onderzoeken en waar dit toe dient. Ze mag spelden in een lappenpop prikken. Het ziet eruit als een knus voodoo-ritueel.<br />Licht geamuseerd stellen de onderzoekers vast hoe zeer Stine er in opgaat en kijken toe in welke lichaamsdelen Stine de spelden steekt.…Wanneer ze mag stoppen met het prikken en met de onderzoekers in gesprek gaat, stelt Stine zelf enigszins verbaasd vast dat ze het prettig vindt om te doen; ze was eigenlijk nog niet klaar en net lekker op dreef…<br />De boodschap van de onderzoekers: Je emoties, je woede in dit geval, direct uiten is niet verstandig. Het is te ongecontroleerd en je bereikt er niets mee. ‘Katharsis is helemaal fout en een erfenis van Freud..’ Je kunt het beter vermijden. ‘Wanneer je woedend bent, kun je maar beter achterover leunen; dan kalmeer je vanzelf wel’.<br />Woede cq je emoties uiten is een zwaktebod. Deze door het Westen omarmde visie blijkt een erfenis te zijn van de Romeinse schrijver en </span><span style="color: #0b5394;">stoïcijnse</span><span style="color: #0b5394;"> filosoof Seneca.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span style="color: #0b5394;">Als gestalt therapeut beluister ik hier</span><span style="color: #0b5394;"><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white;"> </span>de boodschap: Woede is niet handig, het kan er maar beter </span>gewoon niet
zijn want het is lastig voor jezelf en je omgeving. Dus gewoon maar even tot 10
tellen…En inderdaad: woedeuitbarstingen waarbij er geen duidelijke relatie (lees:
contact) is tussen degene die woedend is en waar deze zijn/haar woede op richt,
zijn gevaarlijk. Het vormt op dat moment een onbewuste
drijfveer van ons gedrag die tot vreselijke gevolgen kan leiden. De actualiteit
laat dit op afdoende wijze zien.</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span style="color: #0b5394;">Het lijkt erop dat we: Òf onze
woede willen vermijden (dus ontkennen) òf onze woede alleen in al zijn
ongebreideldheid willen botvieren. Twee uitersten dus…<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span style="line-height: 115%;"><span style="color: #0b5394; font-family: inherit;">De vraag die je dan kunt stellen is: Hoe bewust
zìjn wij ons eigenlijk van onze woede? Kennen we de bronnen ervan in onszelf?
En als dit het geval is, biedt dit dan mogelijkheden voor de wijze waarop wij
onze woede kunnen uiten? Het antwoord luidt naar mijn idee ja. De flamenco in
Zuid-Spanje laat dit bijvoorbeeld zien.</span></span></i><br />
<i><span style="line-height: 115%;"><span style="color: #0b5394; font-family: inherit;"><br /></span></span></i>
<span style="color: #0b5394;">Stine kijkt naar een flamencodanseres die haar woede in gepassioneerde
dans omzet: Een in mijn optiek met liefde vormgegeven woede waar de danseres
van binnenuit contact mee maakt, deze toelaat en vertaalt naar haar eigen expressie
in dans….Ze geeft aan dat zij haar woede transformeert naar beweging. Het is een mooi voorbeeld van hoe woede
gekanaliseerd kan worden en op een betrokken, artistieke en effectieve wijze tot
uitdrukking gebracht. Prachtig om te zien. Woede wordt hier bewust geleefd en
geuit. De danseres: ‘Flamenco is als een psycholoog voor elk van ons. En dat is
de essentie van flamenco: het is het leven zelf, het is een gevoel. We
gebruiken het voor alles!‘ (Daarom is flamenco ook een levensstijl.) </span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #0b5394;"><br /></span>
<span style="color: #0b5394;">De uitzending toont nog een variant in het uiten van frustaties en
woede, ook al weer in Spanje: de vechtfeestjes. Eén keer in de zoveel tijd
bekogelen mensen, voornamelijk mannen
elkaar met eieren, tomaten etc. Het geheel ziet eruit als een slagveld.
Toch lijkt de functie ervan wat anders te zijn; het gaat hier meer om
afreageren van frustraties binnen een kader; het fungeert als een ventiel wat
overdruk laat ontsnappen zodat de interne druk zich weer normaliseert en je
daarna opgelucht weer terug kunt tot de orde van de dag. De woede en frustratie
wordt hier weliswaar geuit maar wordt/is men zich ook bewust van de bron ervan? </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #0b5394;">Tot slot volgen voor mij wat indrukwekkende beelden uit een parlementszitting.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #0b5394;">Vanuit het publiek staat een vrouw op die in flamencozang losbarst. Ze
geeft op deze wijze blijk van haar diepe verontwaardiging over hoe er met haar
en lotgenoten wordt omgesprongen. Het protest wat ze laat zien is zo puur en
echt en zo mooi dat de tranen mij in de ogen springen.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #0b5394;">De parlementsleden blijven als versteend in hun banken zitten maar
geven geen enkele blijk van medeleven. Ze lijken zich eerder te generen en
beschaamd te voelen dat er op een dergelijke wijze inbreuk wordt gemaakt op
deze zitting.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="color: #0b5394;">De vrouw laat zich uit de zaal verwijderen maar blijft zo lang mogelijk
doorzingen. Even later neemt een man het van haar over….</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span style="color: #0b5394;">Hun protest toont voor mij de
liefde voor hun cultuur en de waardigheid waarmee zij hun woede kenbaar willen
maken aan hen voor wie deze bestemd is. Woede op liefdevolle wijze geuit en gebracht
daar waar het hoort.</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<i><span style="color: #0b5394;">Met name deze beelden die gaan over
de flamenco, maken mij duidelijk hoe er
met woede omgegaan kan worden en wat aan onze woede-uitingen ontbreekt; een
bewuste connectie met de bron en het onszelf laten raken door onze woede:
Wanneer ik mij laat raken, accepteer ik daarmee deze emotie, neem ik mijzelf serieus
èn betrek daarbij vervolgens mijn omgeving. Ik richt mijn woede op diegene waar
deze voor bestemd is. Dat doe ik door contact te maken en mijzelf af te stemmen
op die ander. </span></i><br />
<i><span style="color: #0b5394;"><br /></span></i>
<i><span style="color: #0b5394;">Het uiten van woede kan daarmee een liefdevolle handeling worden
die weliswaar confronteert maar ook de ander het gevoel geeft gerespecteerd en gehoord te worden. Als we onze woede zo zouden </span></i><i><span style="color: #0b5394;">kunnen uiten dan zou de wereld er toch wat mooier uitzien.</span></i><br />
<i><span style="color: #0b5394;"><br /></span></i>
<br />
<span style="color: #0b5394;">Arjen Hart</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<o:p></o:p></div>
Gestalt in ontwikkelinghttp://www.blogger.com/profile/01572894196160421198noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1691819086346551170.post-87140642516937046092014-10-19T02:49:00.000-07:002016-07-26T03:15:32.045-07:00Gestaltpraktijk Arjen Hart: Gezond of Ziekzijn; een bewuste Keuze.<em></em><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #339966; font-size: 12pt; line-height: 115%;"></span><span style="color: #339966;"></span><span class="st"><strong>Gestaltpraktijk Arjen Hart</strong> brengt werknemers vanuit het hier en nu met hun persoonlijke en zakelijke behoeften in contact waardoor gezond of ziekzijn een bewuste keuze wordt.</span><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
De gestaltbenadering laat zich kenmerken als een intensieve, veelzijdige therapeutische werkwijze die zowel bij <b>vroegtijdige somatische- en/of psychische klachten</b> als wel bij <b>structureel</b> <b>ziekteverzuim</b> kan worden ingezet. Uitgangspunt daarbij is altijd het zelfhelend vermogen van de cliënt zodat deze zijn natuurlijke behoeftestroom weer kan volgen.</div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: #b45f06; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></b>
<b><span style="color: #b45f06; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Behandelindicaties:</span></b><b></b></div>
<b></b><br />
<div class="MsoNormal">
<ul>
<li>je zwaar, je moe voelen, prikkelbaar zijn;
neigen naar <i>depressiviteit</i>; </li>
<li><i>distress</i>:
het gevoel te moeten voldoen aan je omgeving terwijl je voelt dat het je
emotioneel uitput;</li>
</ul>
</div>
<div class="MsoNormal">
<ul style="margin-top: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0pt;"><i>somatisatie</i>:
hoofdpijnen; een permanent gevoel van spanning; rugklachten;</li>
<li class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0pt;"><i>angst</i>:
je grenzen niet goed aan kunnen geven naar anderen; je bang en onzeker
voelen;</li>
<li class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0pt;">het gevoel te hebben dat je jouw overzicht
kwijt bent over je leven: Voor jongeren bv : Ga ik studeren of moet ik
voor die baan gaan? Moet ik niet hetzelfde leven gaan leiden als m’n
ouders? Of voor ouderen: Hoe kan ik
mijn leven meer zin geven. </li>
</ul>
</div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #b45f06; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></b>
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #b45f06; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Technieken</span></b><span style="color: #cc0000; font-size: 12pt; line-height: 115%;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<u>Lichaamswerk</u><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
Bij lichaamswerk worden cliënten zich bewust gemaakt van hun lijf als ’barometer’. <span style="mso-spacerun: yes;"></span>Ze leren hun emoties direct<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> vanuit hun lichamelijk gewaar zijn </b><span style="mso-spacerun: yes;"></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">te uiten</b> waardoor <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">contact met de omgeving </b>ontstaat. Dit in tegenstelling tot het ‘erover vertellen’: de cliënt blijft dan op afstand in een beschouwende houding naar zichzelf waarbij tevens het gevaar bestaat dat de cliënt gevoelszaken weg rationaliseert. Bio-energetische lichaamsoefeningen kunnen dit proces ondersteunen.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<u>Voice-dialoque</u><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 6;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 4;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
De op de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">voorgrond </b>gekomen<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>emoties en gevoelens <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>blijken vaak verbonden <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>te zijn aan onaffe situaties, personen of aan onderbelichte, onbewuste delen van de client zelf. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Hij/zij gaat daarmee <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">vanuit het hier en nu</b> de dialoog aan en komt bij zichzelf oude gedragspatronen, niet meer functionele overlevingstrategieën op het spoor. De cliënt <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ontdekt</b> en <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ervaart</b> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">zichzelf</b> en ontwikkelt daarmee bewustzijn over zichzelf<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. </b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<u>Beeldend, procesondersteunend werk</u>. <span style="mso-tab-count: 8;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;"></span><span style="mso-spacerun: yes;"></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Creatief vormwerk</b> helpt de cliënt<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>zijn (onbewuste) voorgrond naar buiten te brengen. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Beelden</b> werken daarbij zeer verhelderend, zijn puur en missen de intellectuele, vaak verhullende verpakking die woorden vaak hebben.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: #b45f06; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Doelgroep </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Het is belangrijk dat cliënten <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">voldoende</b> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">zelfreflectie</b> hebben en het als een investering zien om met zichzelf aan de slag gaan en zelfonderzoek te doen. Zij nemen <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">zelf</b> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">verantwoording</b> voor hun proces.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"></span></b></div>
Gestalt in ontwikkelinghttp://www.blogger.com/profile/01572894196160421198noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1691819086346551170.post-86656570765669064522014-05-15T08:38:00.000-07:002014-05-15T08:38:47.131-07:00Het Dertigers Dilemma: Alles Moet Goed Gaan. <br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 3.35pt; mso-outline-level: 1;">
<i><span style="color: #0b5394;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Enige tijd geleden maakte de
zoon van mijn vriendin mij opmerkzaam op de documentaire </span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Alles wat we wilden</span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;"> die door de vpro is
uitgezonden. “Dat is precies hoe ik mij voel..”, zegt hij.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Mijn aandacht is direct gewekt. Als vijftiger
maar vooral als gestalt-therapeut vind ik het belangrijk om mij te oriënteren op
wat doelgroepen bezighoudt. Dit is wellicht een mooie gelegenheid om over
dertigers iets te kunnen leren. <o:p></o:p></span></span></i><br />
<i><span style="color: #0b5394;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">De documentaire geeft een kijkje
in het leven van een aantal creatieve dertigers die worstelen met hoe zij met
hun leven willen/moeten omgaan. Van meet af aan laat de documentaire zien dat
deze jonge mensen onder grote druk staan en aan angstgevoelens en onzekerheid ten
prooi vallen.</span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">De wereld lijkt aan hun
voeten te liggen; alles is nu immers mogelijk: Ik wil het, dus ik kan het. En
ik wil alleen iets doen waar ik goed, zo niet de beste in kan zijn. </span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Alleen dán tel ik mee; bén
ik er….: Ik excelleer dus ik besta? De lat ligt hoog… </span></span></i><br />
<i><span style="color: #0b5394;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><br /></span></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-outline-level: 1;">
</div>
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Als vijftiger merk ik dat ik
moeite moet doen om deze luxe problematiek te bevatten. De jonge maakster Sarah Mathilde Domogala</span><span style="background-color: white; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">vat dit voor mij verderop
in de documentaire mooi samen in de opmerking: ‘We zijn nog nooit zo veilig en
gelukkig geweest als nu……..: En iedereen is bang!...’</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">De geïnterviewde
antwoordt: ’….Maar er zijn ook nog nooit zoveel mogelijkheden geweest…..’<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-outline-level: 1;">
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Deze laatste opmerking komt
op mij tamelijk absurd over. Voor iemand als ik die in de jaren 50 van de
vorige eeuw is geboren, is dit nieuw. Ik was nog blij met elke <i style="mso-bidi-font-style: normal;">nieuwe</i> mogelijkheid die het leven mij
bood om mijzelf te ontwikkelen….Tegelijkertijd realiseer ik mij nu ook dat ik
daarmee <i style="mso-bidi-font-style: normal;">referenties</i> heb kunnen
ontwikkelen over wat er kan, wie ik ben en wat mijn mogelijkheden zijn. Ik heb
moeten vechten voor elk stukje <i style="mso-bidi-font-style: normal;">meer </i>en
heb mij vaak tevreden moeten stellen met wat ik had. Een proces van incasseren,
improviseren, relativeren etc. Deze jonge mensen kunnen kiezen uit een overdosis
aan mogelijkheden. Een jonge vrouw in de uitzending noemt het effect daarvan
‘parallizing’. Het lijkt een structurele onrust te creëren die hen bij de keel
grijpt. De kans om een ‘verkeerde’ keuze te doen is groot. </span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">Een andere jonge vrouw zegt:
‘En als het niet lukt, is het je eigen schuld…Dan had je maar iets anders
moeten kiezen…’ Een vernietigend zelfoordeel wat haar wel in een isolement moet
brengen. Met name dit isolement waar deze jonge mensen in terechtkomen, raakt
mij.</span></span></div>
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-outline-level: 1;">
<span style="color: #444444; font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Hoe kan dit; hoe is dit
mogelijk?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span style="color: #444444;">Het is duidelijk dat de oorzaak
van deze enorme druk op deze jonge mensen van hun omgeving komt. De
maatschappij laat hen overduidelijk voelen dat zij pas iets of iemand zijn als
ze een ‘tof kunstje‘ kunnen. En dat is de boodschap waarmee ze door de (social)
media gebombardeerd worden. Het effect: Ze ontwikkelen burn-out verschijnselen
omdat alle grenzen zoek zijn; ze zijn de godganse dag hun omgeving aan het
pleasen omdat dat de manier is om de waardering te oogsten waarnaar ze snakken.
Daarnaast lijkt het voor hen ook de enige manier te zijn om identiteit te
ontwikkelen.</span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-outline-level: 1;">
<span style="color: #444444; font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Wanneer ik dit laatste op
mij in laat werken dan begin ik te begrijpen dat het ‘dertigers dilemma’ in
essentie niet gaat over luxe problemen maar over het gemis aan Zelf; aan het
geen contact kunnen maken met de eigen innerlijke waarden maar vooral de <i style="mso-bidi-font-style: normal;">eigen behoeften</i>. Die zijn immers in een
vroeg stadium overspoeld door een overdosis aan informatie, beelden etc. en
vormen a.h.w. een giftig collectief introject. <o:p></o:p></span></div>
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-outline-level: 1;">
<span style="color: #444444; font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">De documentaire besluit met
hoe enkelen hun compromis vinden in het beheersbaar houden van
hun klachten </span><span style="color: #444444; font-family: Arial; font-size: 13px;">dmv medicatie</span><span style="color: #444444; font-family: Arial; font-size: 10pt;">. ‘Het hoort erbij’ ….‘Anders kan ik niet functioneren’. Alle
geïnterviewden begrijpen wel dat zij hun leefwijze zouden moeten veranderen en
dat ‘zij zelf de grootste beperking zijn’….</span></div>
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-outline-level: 1;">
<span style="color: #444444; font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Een jonge vrouw vertelt dat
zij graag gewoon zou willen spelen als een kind. Ze benoemt zonder zich ervan
bewust te zijn de essentie van wat er in mijn optiek nodig zou zijn: Doen wat
in haar opkomt, haar impulsen volgen maar dan wel zonder dat daar de sanctie
op staat van de ’verkeerde keuze’. Zo leert ze haar behoeften weer kennen en
ontdekt zij weer spelenderwijs wie zij is en wat ze nodig heeft. Zoals ik het vroeger ook heb geleerd.<o:p></o:p></span></div>
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-outline-level: 1;">
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Een mooie, betekenisvolle
documentaire die mij als gestalttherapeut veel duidelijk </span><span style="font-family: Arial; font-size: 13px;">heeft </span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;">gemaakt over de
‘vrijheid’ die jonge mensen nu hebben. En wat er nodig is om deze bewust aan te
kunnen gaan.</span></span></div>
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span></span><br />
<span style="color: #444444;"><br /></span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-outline-level: 1;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: NL; mso-font-kerning: 18.0pt;"><span style="color: #444444;">Arjen Hart</span><o:p></o:p></span></div>
Gestalt in ontwikkelinghttp://www.blogger.com/profile/01572894196160421198noreply@blogger.com0